Χυλοπίτες. Μία λέξη που κουβαλάει μνήμες αιώνων. Μυρωδιά ολόφρεσκου ζυμαρικού, που στεγνώνει κατακαλόκαιρο, πάνω σε λευκά σεντόνια, στο σπίτι της γιαγιάς… Είναι ίσως ένα από τα αρχαιότερα ζυμαρικά στη λεκάνη της Μεσογείου. Στην αρχαία Ελλάδα, γνωρίζουμε ότι οι νοικοκυρές έφτιαχναν το «λάγανον», μία στρογγυλή και λεπτή ζύμη από αλεύρι και νερό, την οποία, αφού στέγνωνε, τη θρυμμάτιζαν με τα χέρια και δημιουργούσαν ένα ζυμαρικό παρόμοιο με τις σημερινές χυλοπίτες. Οι χυλοπίτες λαχανικών της Αγροζύμης «κλέβουν» γεύση και χρώματα από το σπανάκι, το παντζάρι, το κόκκινο πιπέρι και το μελάνι σουπιάς. ∆ημιουργούν πανεύκολα, εντυπωσιακά πιάτα και είναι πεντανόστιμες ακόμη και σκέτες. Απολαύστε τες με ελάχιστο ωμό, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, ή λίγο φρέσκο βούτυρο και φρεσκοτριμένο πιπέρι.
